8.9 Bilgi Dağıtıcı Sistemlerle Eğitim
Bilgi Dağıtıcı Sistemlerle Eğitim
Bilgi dağıtıcı sistemler; ses, metin ve grafik gibi çeşitli biçimlerdeki bilgilerin bilgisayara depolanarak tek bir merkezden aynı anda çok sayıdaki kullanıcıya farklı elektronik yollarla aktarımını olanaklı kılmaktadır. Bilgi dağıtıcı sistemlerde hangi bilgiye ulaşılacağı ve o bilginin nasıl kullanılacağı tümüyle kullanıcının denetimi altındadır. Günümüzde en hızlı gelişim gösteren uzaktan eğitim amaçlı bilgi dağıtıcı sistemi olan internet yoluyla yapılan eğitim ayrı bir başlık altında ele alınmaktadır. Uzaktan eğitim amaçlı kullanılan diğer bilgi dağıtıcı sistemler ise audioteks, teleteks ve videoteksdir.
Audioteks: Audioteks, kullanıcı kişinin ulaşmak istediği bilgilerin daha önceden ses kaydı biçiminde depolanmış olduğu bir bilgisayarla telefon aracılığıyla ileti alışverişi yapılabilmesini sağlayan bir sistemdir. Audioteks sistemlerinde kullanıcılar, telefon aracılığıyla yalnızca bilgisayardaki ses kaydını dinlemekle kalmayıp telefonun tuşlarını kullanarak kendileri de ileti yollanabilmektedirler. Ancak, bu ileti gönderimi bilgisayarın kullanıcıya sunduğu seçeneklerle sınırlıdır. Bu sistem, iletişim kurulan bilgisayara daha önceden depolanmış bilgiler içinden bir seçim yapmayı ya da kredi kartı ya da telefon numarasının kodlanması gibi kimi basit işlemleri gerçekleştirmeyi olanaklı kılmaktadır[1].
Teleteks: Teleteks, tek yönlü metin ve grafiklerin televizyon ekranında gösterilmek üzere yayınını ifade etmektedir. Metin ya da grafik sayfaları uzaktaki bir veri tabanına depolanmıştır. Bu veri tabanında bulunan sayfalar bir kitap sayfası gibi numaralandırılmış ve dizinler haline getirilmiştir. Teleteks sayfaları, televizyon aracındaki özel bir şifre çözücü aracılığıyla sunulur ve kullanıcı sayfa numarasını girerek istediği bilgiye ulaşabilir[2]. Teleteks, kulanıcı kişinin televizyon yayın kurumlarının kablolu yayın, doğrudan yayın ya da uydu yayını yoluyla yayınladıkları metin ya da hareketsiz grafik biçimindeki bilgiler içinden kendi ilgi ve istekleri doğrultusunda seçtiklerini uygun donanımlı televizyon ekranına çağırabilmesini sağlayan bir sistemdir[3].
Videoteks: Videoteks, kullanıcı kişinin önceden bilgisayara depolanmış metin, hareketsiz ve hareketli grafik biçiminde olabilen bilgilere telefon hattı, kablo ya da uydu üzerinden modem ve klavye bağlantılı bir televizyon ekranı, bir kişisel bilgisayar ya da özel olarak üretilmiş bir terminalden herhangi birisi aracılığıyla ulaşabilmesini sağlayan sistemlerin genel adıdır.Videoteks sistemlerinde etkileşim iki yönlüdür. İki uç arasındaki bağlantının telefon hattı, kablo ya da uydu aracılığıyla kurulması nedeniyle, kullanıcı kişi de merkezdeki bilgisayara ya da öteki kullanıcılara ileti gönderebilmektedir[4]. Videoteks teletekse benzer bir teknolojidir. Ancak, uzaktan eğitimde öğretimsel potansiyeli açısından daha üst düzey bir yapıya sahiptir. Bu sistemde teletekste olduğu gibi bilginin sayfalar halinde sunuluşu söz konusudur. Öte yandan uzaktan eğitim gören öğrenci bir veri tabanı ile etkileşimde bulunabilmektedir[5]. Videoteksin bu yapısı, öğrencinin veri tabanında arama-tarama yapmasına, etkileşimli öğrenmesine ve derslerle ilgili uygulama yapmasına olanak sağlar.
Kaynakça
[1] Deryakulu, D.(1998b), a.g.e.
[2] Demirel, Ö., Seferoğlu, S. ve Yağcı, E. (2002)., a.g.e.
[3] Deryakulu, D.(1998b), a.g.e.
[4] Deryakulu, D.(1998b), a.g.e.
[5] Demirel, Ö., Seferoğlu, S. ve Yağcı, E. (2002)., a.g.e.